1. அச்சம் தவிர் அரசியல்வாதிகளையும் அதிகார வர்கத்தையும் பாத்து பயப்படாத . 2. ஆண்மை தவறேல் பத்து interview ல select ஆகவில்லைனாலும் பரவாயில்ல பதினோராவது interview போக யோசிக்காத. 3. இளைத்தல் இகழ்ச்சி Exam hall ல question paper tough அ இருக்குனு நினைச்சுட்டே இருந்தா pass ஆவது கஷ்டம். 4. ஈகை திறன் Signal ல engine off பண்ணாம waste பண்ற petrol ல மிச்சம் பிடிச்சா கூட அதே signal ல இல்லாதவங்களுக்கு குடுக்கலாம். 5. உடலினை உறுதிசெய் Gym க்கு போய் six pack வைக்கவில்லை என்றாலும் பரவாயில்லை, வீட்லயே இருந்து family pack வைச்சிடாத. 6. ஊண்மிக விரும்பு உடம்புக்கு நல்லதுனு அம்மா வீட்ல களி கிண்டினா அதை விரும்பி சாப்பிடு. 7. எண்ணுவ துயர்வு Office ல promotion பற்றி யோசி, layoff பற்றி யோசிக்காத. 8. ஏறுபோல் நட Climax ல வர்ற சிங்கம் சூர்யா மாதிரி கம்பீரமா நட. 9.ஐம்பொறி ஆட்சிகொள் Area counselor ஆகிட்டோம்னு scene போடாம மக்களுக்கு நல்லது செய். 10.ஒற்றுமை வலிமையாம் ஜல்லிக்கட்டை மீட்டது நம்மளோட போராட்டம் இல்லை நம்மளோட ஒற்றுமை. 11. ஓய்த லொழி Trekking போக முடிவு எடுத்த பின்ன, போகு...
மழை தீவிரமானது. சென்னை சென்ட்ரல் ரயில்வே ஸ்டேஷனில் மெதுவாக நடக்கும் பெண், உயிர் முழுவதும் உற்சாகம் என்று சொல்ல முடியாத அந்த உள்நிலை. புதிய காலடி. புதிய நகரம். புதிய வாழ்க்கை. அவளது கண்களில் இருந்ததை வெளி உலகம் புரிந்து கொள்ள முடியாது — ஒரு பக்கம் பயம், இன்னொரு பக்கம் எதிர்பார்ப்பு. ஒரு மெசேஜ் இருந்தது, ஹாஸ்டல் செல்லும் முன் அவள் நண்பன் அவளுக்கு அனுப்பியது "கவலைப்படாதே. ஒரே ஒரு மெசேஜ் தானே. நீ செய்யப்போகும் ஒவ்வொரு முடிவிலும், நான் உன்னுடன் இருக்கிறேன்." ஹாஸ்டல் ஒரு பழைய மருத்துவமனை கட்டிடம். அந்த இடத்துக்கு அருகிலுள்ள தெருக்கள் எல்லாம் சற்று நிசப்தமாகவே இருந்தது. வெளியில் நகரம் ஒரு வேகத்தில் ஓடிக்கொண்டிருந்தாலும், அந்த ஹாஸ்டல் ஒரு தனி உலகம் போல இருந்தது — நிம்மதியாகவும், நிர்கதியாகவும் . இரண்டாவது வாரத்தில் இருந்து சிக்கல்கள் ஆரம்பமாயின. இரவு நேரங்களில் வழக்கத்திற்கு மாறாக சில வாத்திய சத்தங்கள். பேஸ்மென்டில் எப்போதும் லைட் ஆஃப். வீணாகக் கூவும் காற்று சத்தம். ஆனால், முக்கியமாக – சிலரது காணாமல் போன சின்னச் சின்ன பொருட்கள்: ப...
அத்தியாயம் 1 — மீண்டும் அதே கதையா ? சமையலறை வாசலில் நின்றவள் , இருவருக்கும் வெஜ் ரைஸ் வார்க்கும் போது ஆரம்பித்தாள் . > " நீ fridge- ல புளிக்காயை பாகற்காயோட வச்சிருக்கே ! எத்தன தடவையா சொல்றேன் ?" அவன் dining table ஓரமாக இருந்து , பூனையை மெல்லத் தழுவிக் கொண்டிருந்தான் . அவன் மழை மழையாய் வரக்கூடிய பதிலை , கரையாமலே விழுந்த துளிபோல் சொன்னான் : > " மன்னிச்சுக்கோ ... அதெல்லாம் யாரோ தூக்கி வச்சிருக்காங்கன்னு நினைச்சேன் ." அவள் சடுதியாக அவனை நோக்கி திரும்பினாள் . >" யாரோவா? வீட்டில நம்ம ரெண்டு பேர் தான் இருக்கோம். யாரோன்னு சொல்ற . உன்கிட்ட நான் என்ன பேசுறது ?" அவன் எதுவும் பேசவில்லை . ஆனால் அவள் சொல்லும் ஒவ்வொரு வார்த்தையும் , அவன் மனதில் ஒளிந்து வைத்திருக்கும் பழைய பந்தல்களைத் தகர்த்துக் கொண்டு வந்தது . > " சும்மா வச்சுடு . சண்டை வேண்டாம் . சரி . என் தவறுதான் ." அவளோ பளிச்சென்று திரும்பி , புற வாசலை மூடி விட்டு மேசை ஓரமாக அமர்ந்தாள் . அவனும் பக்கவாட...
Comments
Post a Comment