Posts

Showing posts from June, 2025

விழி மூடி யோசித்தால்..!

Image
புதிதாக வந்த நகரம், மனதில் புது ஏக்கம் விதைத்திருந்தது . மொழி தெரியாது. முகங்கள் அந்நியமாய் தோன்றின. அறிகுறிகளுக்கு அர்த்தம் புரியாத சூழல். தன்னையே சந்தேகிக்க வைக்கும் தனிமையுடன் இருந்தா ள்   இதுலா ராஜகுமாரி , மருத்துவம் படிக்கும் அவளுக்கே மனநலத்துக்கான தேவை ஏற்பட்டது. மிக பிரபலமான பிர்லா மருத்துவமனையில், அவள் Intern. சுற்றும் வார்டுகளும், நோயாளிகளும், டாக்டர்களும் – எல்லாம் புதிய உலகம். அவன்... முகத்தில் மெல்லிய மெளனம். பேச்சில் எளிய நயம். தொழில்முறை நேர்த்தியோடு கலந்த ஒரு சூடான தேநீர் போல இருந்தான். முதலில் அவள் அவனை காணவில்லை. மொழிவிட்டு பிரிந்த  சோக தனிமையில் இருந்தவள், அவனை கேட்டாள். ஒரு ringtone-ல். “விழிமூடி யோசித்தால்...” தமிழ்! அந்த பாட்டு – அந்த குரல் – அந்த நொடி. வெறுமையாய் இருந்த உள்ளம் ராகமாய் மாறியது. அந்த ringtone மூலமாக அவள் தமிழை எதிர்பார்க்கத்தொடங்கினாள் – அவனைப்போலவே. முதல் வாரம் கடந்து விட்டது. மூன்றாவது வாரம் வரை, அவன் பெயரை மட்டுமே தெரிந்து கொண்டாள். நான் ஒரு Intern. அவர் Doctor. வார்டில் நோயாளிகளை பார்க்கும் தருணம் அவன்...

ஒரு வில்லன் இருந்தான்

Image
அத்தியாயம் 1 — மீண்டும் அதே கதையா ? சமையலறை வாசலில் நின்றவள் , இருவருக்கும் வெஜ் ரைஸ் வார்க்கும் போது ஆரம்பித்தாள் . > " நீ fridge- ல புளிக்காயை பாகற்காயோட வச்சிருக்கே ! எத்தன தடவையா சொல்றேன் ?" அவன் dining table ஓரமாக இருந்து , பூனையை மெல்லத் தழுவிக் கொண்டிருந்தான் . அவன் மழை மழையாய் வரக்கூடிய பதிலை , கரையாமலே விழுந்த துளிபோல் சொன்னான் : > " மன்னிச்சுக்கோ ... அதெல்லாம் யாரோ தூக்கி வச்சிருக்காங்கன்னு நினைச்சேன் ." அவள் சடுதியாக அவனை நோக்கி திரும்பினாள் . >" யாரோவா? வீட்டில நம்ம ரெண்டு பேர் தான் இருக்கோம். யாரோன்னு  சொல்ற . உன்கிட்ட நான் என்ன பேசுறது ?" அவன் எதுவும் பேசவில்லை . ஆனால் அவள் சொல்லும் ஒவ்வொரு வார்த்தையும் , அவன் மனதில் ஒளிந்து வைத்திருக்கும் பழைய பந்தல்களைத் தகர்த்துக் கொண்டு வந்தது . > " சும்மா வச்சுடு . சண்டை வேண்டாம் . சரி . என் தவறுதான் ."  அவளோ பளிச்சென்று திரும்பி , புற வாசலை மூடி விட்டு மேசை ஓரமாக அமர்ந்தாள் . அவனும் பக்கவாட...